Wel een preferentiebeleid
Zorgverzekeraars hebben de taak om geneesmiddelen doelmatig in te kopen. Daarom mogen zij in hun polisvoorwaarden een preferentiebeleid hanteren. Voor de geneesmiddelen die de overheid heeft vastgesteld in het Geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS), mogen zorgverzekeraars voor geneesmiddelen met dezelfde werkzame stof een goedkopere variant als voorkeur aanwijzen. Tenzij er sprake is van een medische noodzaak voor een verzekerde om af te zien van het voorkeursgeneesmiddel. Als de verzekerde dat middels een medische verklaring kan aantonen, dan wordt een ander geneesmiddel wel vergoed. Verzekerden moeten beschikking hebben tot de lijst preferente geneesmiddelen.
Geen preferentiebeleid
Als de zorgverzekeraar geen preferentiebeleid hanteert, dan heeft de verzekerde recht op verstrekking of vergoeding van het gewenste geneesmiddel zonder bijbetaling tot het vergoedingslimiet. De zorgverzekeraar kan dan bijvoorbeeld geen laagste prijsgarantie opnemen in de polisvoorwaarden van de verzekerden. Door de prijs van slechts het goedkoopste middel te vergoeden, wordt aangestuurd op afname van het goedkoopste middel. Dit zo in de polisvoorwaarden opnemen mag niet. Verzekerden hebben namelijk recht op vergoeding van gewenste medicijnen, omdat er geen preferentiebeleid is van de zorgverzekeraar.
Laagste prijsgarantie
Zorgverzekeraars kunnen met apothekers bepaalde prijsafspraken maken over de vergoeding aan apothekers. Zo kan een zorgverzekeraar met een apotheker afspreken dat de zorgverzekeraar alleen de prijs van het goedkoopste middel vergoedt. Dit wordt ook wel de laagste prijsgarantie genoemd. De aanspraak op farmaceutische zorg wordt bepaald in het Besluit zorgverzekering. Afspraken tussen zorgverzekeraars en apothekers vallen daarbuiten.
Informatie aan verzekerden/patiënten
De zorgverzekeraar verstrekt informatie over het geneesmiddelenbeleid, zoals het preferentiebeleid en de (financiële) gevolgen ervan voor de verzekerde/consument. De zorgverzekeraar stelt een overzicht van de preferente geneesmiddelen ter beschikking. Dit op basis van artikel 11 van de Regeling informatieverstrekking ziektekostenverzekeraars aan consumenten. Informatie over het geneesmiddelenbeleid dat de verzekeraar voert, moet beschikbaar zijn zodat de consequenties ervan voor de verzekerde helder zijn. Het moet duidelijk zijn welke geneesmiddelen in welke situatie en onder welke voorwaarden worden verstrekt. Het is aan de zorgverzekeraar om te bepalen hoe deze informatie wordt verstrekt zo lang de informatie maar aansluit bij de informatiebehoefte van de consument. Meer informatie over de informatieverstrekking door zorgverzekeraars leest u op de pagina: Contractering. Ook zorgaanbieders hebben een rol in het informeren van patiënten in het geval van eventuele bijbetalingen. Meer over de informatie die zorgaanbieders moeten bieden, leest u op informatieverstrekking door zorgaanbieders.
