NZa: Beugelbehandelingen volgend jaar goedkoper
De tarieven voor beugelbehandelingen dalen vanaf 1 januari 2026 met 11,18%. De tarieven voor de meeste tandartsbehandelingen dalen ook, maar minder fors. Een bezoek aan de tandarts zal in 2026 gemiddeld 1,12% goedkoper zijn dan in 2025. De nieuwe tarieven zijn vastgesteld door de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) na zorgvuldig kostprijsonderzoek.
Beugels worden dus ruim 11% goedkoper in 2026. Ook de tandartsrekening zal volgend jaar voor de meeste behandelingen lager uitvallen dan dit jaar. Zo wordt een tandartscontrole, het vullen van een gaatje of het trekken van een kies goedkoper. De kosten voor implantaten (bijvoorbeeld voor een klikgebit) zijn wel gestegen: de prijzen van die behandelingen gaan daarom iets omhoog.
Waarom stelt de NZa tarieven vast voor de zorg?
De tarieven in de zorg moeten de kosten voor de behandelingen en de kosten voor de praktijkeigenaren dekken. De tarieven mogen dus niet te laag zijn, maar moeten ook niet onnodig hoog zijn. Want dan betalen patiënten te veel.
Bij de behandelingen door tandarts of orthodontist is dit extra relevant, omdat patiënten vanaf 18 jaar deze rekeningen meestal zelf betalen. Daarnaast maken zorgverzekeraars nauwelijks contractafspraken met tandartsen en orthodontisten. Om tot kostendekkende tarieven te komen, vroeg de NZa de daadwerkelijk gemaakte kosten uit bij een representatieve groep tandartsen en orthodontisten over het jaar 2023.
Kosten praktijkeigenaren
In het tarief zijn de kosten voor de behandelingen, maar ook de kosten voor praktijkeigenaren verwerkt. De kosten voor de eigenaren van een tandarts- of orthodontiepraktijk zijn gebaseerd op normbedragen. Dit komt omdat we hier de daadwerkelijke kosten niet kunnen uitvragen. Bureau Berenschot heeft deze bedragen in 2024 vastgesteld na onderzoek.
Voor tandartsen is het normbedrag voor praktijkeigenaren in 2026: € 217.686,-
Voor orthodontisten is het normbedrag voor praktijkeigenaren in 2026: € 229.785,-
Deze bedragen zijn bedoeld om de arbeidskosten te dekken van een fulltime werkende praktijkhouder (36 uur of meer). Het gaat hier om een beloning voor de functie, niet voor het aantal uren per week dat gewerkt wordt. Hoeveel uur een ondernemer werkt en hoeveel verantwoord is om als salaris uit te keren, bepaalt een praktijkeigenaar zelf. Het normbedrag is een vergoeding voor salaris, maar ook voor sociale premies zoals verzekeringspremies en pensioenpremies.