Toezicht transparantie zorgaanbieders

Ja, de zorgaanbieder moet de patiënt informeren als de patiënt (een deel van) de kosten van de zorg zelf moet betalen. Dit is bijvoorbeeld het geval als het eigen risico wordt aangesproken.

De zorgaanbieder informeert de patiënt over het eigen risico voordat de zorgverlening start. Een zorgaanbieder is vrij om te kiezen op welke wijze hij de patiënt informeert (mondeling, (digitaal) schriftelijk of op andere wijze). Wel kan het raadzaam zijn om de verstrekte informatie ook (digitaal) schriftelijk te verstrekken, om te voorkomen dat onduidelijkheid ontstaat over de vraag welke informatie de zorgaanbieder heeft verstrekt.

Zorgaanbieders vertellen patiënten zo goed mogelijk wat de financiële gevolgen voor de patiënt kunnen zijn van de zorg die zij verlenen. Dit betekent dat de zorgaanbieder vertelt:

• Welk tarief hij in rekening brengt en of de patiënt (een deel van) de zorg zelf moet betalen;
• Of het eigen risico wordt aangesproken;
• Dat de patiënt bij zijn zorgverzekeraar kan informeren wat het resterende eigen risico is.

Ja, de zorgaanbieder moet de patiënt informeren als de patiënt (een deel van) de kosten van de zorg zelf moet betalen. Dit is bijvoorbeeld het geval als de zorgaanbieder geen contract heeft met de zorgverzekeraar.

De zorgaanbieder informeert de patiënt over het al dan niet hebben van een contract, niet alleen als de patiënt daar zelf om verzoekt maar ook uit eigen beweging en voorafgaand aan de eerste afspraak. Een zorgaanbieder is vrij om te kiezen op welke wijze hij de patiënt informeert (mondeling, (digitaal) schriftelijk of op andere wijze). Wel kan het raadzaam zijn om de verstrekte informatie ook schriftelijk te verstrekken, om te voorkomen dat onduidelijkheid ontstaat over de vraag welke informatie de zorgaanbieder heeft verstrekt. Van de patiënt mag verwacht worden dat hij zelf kan aangeven, als de zorgaanbieder daarom vraagt, bij welke specifieke zorgverzekeraar hij verzekerd is.

De zorgaanbieder moet de patiënt vertellen of hij wel of niet een contract heeft met de zorgverzekeraar van de patiënt. Als de zorgaanbieder geen contract heeft met de zorgverzekeraar van de patiënt, dan moet hij de patiënt laten weten:

• Dat de consument mogelijk een deel van de zorg zelf moet betalen of een beperkte vergoeding krijgt;
• Wat zijn tarief is voor de zorg of de behandeling. De patiënt kan vervolgens zelf contact opnemen met zijn zorgverzekeraar om na te gaan welk deel van dit tarief vergoed wordt bij zijn polis.

Zorgaanbieders mogen patiënten in zijn algemeenheid informatie bieden over het overstappen naar een andere zorgverzekeraar. Het is goed mogelijk dat de zorgaanbieder bij de informatieverstrekking (die als ondersteuning bedoeld kan zijn) een eigen belang heeft, bijvoorbeeld omdat hij bij een bepaalde zorgverzekeraar wel en bij een andere geen contract heeft. Dit kan als nadelig gevolg hebben, dat de patiënt een keuze maakt voor een zorgverzekeraar, die niet in zijn eigen belang is. Het is daarom belangrijk dat de zorgaanbieder bij een dergelijke informatieverstrekking de patiënt volledig, ondubbelzinnig en juist informeert over de inhoud van verschillende zorgpolissen - om de patiënt in staat te stellen een keuze te maken die in zijn belang is. 

Zorgaanbieders moeten patiënten in algemene zin informeren over dat wat van belang is voor een weloverwogen keuze bij het vergelijken en ontvangen van zorg. 

Als zorgaanbieders patiënten informatie bieden over de keuze voor een zorgverzekeraar, is het van belang dat deze informatie (zoals over de inhoud van verschillende zorgpolissen) juist en volledig is. Ook moet de zorgaanbieder voorkomen dat de informatie die hij verstrekt de patiënt een onjuist beeld geeft van de keuze voor een zorgverzekering.

In geval van doorverwijzing voor vervolgzorg moet de zorgaanbieder de patiënt zo objectief mogelijk adviseren, en de patiënt daarbij ook wijzen op zijn keuzevrijheid.

Ja, zorgaanbieders hebben een verantwoordelijkheid om hun patiënten te wijzen op de mogelijkheid van zorgbemiddeling door de zorgverzekeraar.

Zorgaanbieders moeten hun patiënten in ieder geval in twee situaties wijzen op de mogelijkheid van zorgbemiddeling:

• Als zij vaststellen dat patiënten langer op zorg moeten wachten dan de daarvoor geldende norm;
• Als de zorgaanbieder een patiëntstop afkondigt, bijvoorbeeld als gevolg van een omzetplafond.

Een zorgaanbieder is vrij om te kiezen op welke wijze hij de patiënt informeert (mondeling, (digitaal) schriftelijk of op andere wijze). Wel kan het raadzaam zijn om de verstrekte informatie ook schriftelijk te verstrekken, om te voorkomen dat onduidelijkheid ontstaat over de vraag, welke informatie de zorgaanbieder heeft verstrekt. Van de patiënt mag verwacht worden dat hij zelf kan aangeven, als de zorgaanbieder daarom vraagt, bij welke specifieke zorgverzekeraar hij verzekerd is.

Zorgaanbieders moeten aan patiënten, die bij hen op de wachtlijst staan en langer moeten wachten dan de daarvoor geldende norm, laten weten dat:

• Zij hun zorgverzekeraar om zorgbemiddeling kunnen vragen; en
• Zij hierdoor mogelijk sneller zorg krijgen.